Zespół Komputerowego Wspomagania Projektowania, Wytwarzania i Eksploatacji Statków Powietrznych

Zespół Komputerowego Wspomagania Projektowania, Wytwarzania i Eksploatacji Statków Powietrznych funkcjonuje w oparciu o wiedzę i doświadczenie pracowników Zakładu Budowy i Eksploatacji Statków Powietrznych Instytutu Techniki Lotniczej, aparaturę naukowo-badawczą trzech zakładowych pracowni:

  • Eksploatacji Statków Powietrznych,
  • Napędów Lotniczych oraz Płatowców i Wytrzymałości,
  • Konstrukcji Lotniczych.

Główne kierunki działalności zespołu:

  1. Projektowanie statków powietrznych.
  2. Zintegrowane modelowanie strukturalne i aerodynamiczne aerosprężystych układów nośnych.

Oferta naukowa zespołu:

  1. Modelowanie, odtwarzanie i optymalizacja struktur lotniczych.
  2. Analiza statyczna i dynamiczna konstrukcji lotniczych.
  3. Badanie układów aerodynamicznych.
  4. Badanie zjawisk aerosprężystości nowoprojektowanych struktur lotniczych.
  5. Modelowanie i badania zespołów napędowych.
  6. Diagnostyka i sterowanie zespołów napędowych.

w szczególności

  • liniowa i nieliniowa analiza statyczna wirtualnego obiektu obliczeniowego: określenie charakteru i wielkości odkształceń i naprężeń pod wpływem zadanych obciążeń stacjonarnych,
  • analiza drgań własnych obiektu: wyznaczenie częstości i postaci naturalnych odkształceń dynamicznych,
  • analiza drgań typu flatter struktury aerosprężystej w oparciu o model dyskretny konstrukcji i model do wyznaczania obciążeń aerodynamicznych w przepływie niestacjonarnym,
  • pomiary tensometryczne odkształceń i naprężeń oraz pomiary potencjometryczne przemieszczeń (ugięć) w trakcie stoiskowych prób wytrzymałościowych badanej konstrukcji nośnej,
  • wyznaczenie współczynników tłumienia oraz częstości podstawowych postaci naturalnych drgań statku powietrznego: oscylacje szybkie (drgania silnie tłumione), oscylacje fugoidalne (drgania długookresowe z niezbyt dużym współczynnikiem tłumienia), holendrowanie (drgania krótkookresowe silnie tłumione), postać nieoscylacyjna spirala.
  • modelowanie zjawisk stanów awaryjnych i uszkodzenia struktury nośnej statków powietrznych,
  • opracowanie analiz statystycznych typowych uszkodzeń struktur nośnych i siłowych opartych o procedurę eksploatacyjną statków powietrznych.