Pracownicy ZIB prowadzą zajęcia z następujących przedmiotów:

  • na kierunku studiów „Lotnictwo i Kosmonautyka„”:
    • podstawy automatyki i automatyzacji,
    • niezawodność i bezpieczeństwo w lotnictwie,
    • bomby i zapalniki lotnicze,
    • lotnicze pociski rakietowe,
    • stanowiska broni pokładowej,
    • systemy uzbrojenia lotniczego,
    • czynnik ludzki,
    • systemy sterowania uzbrojeniem lotniczym,
    • systemy sterowania i naprowadzania lotniczych środków bojowych,
    • efektywność systemów uzbrojenia lotniczego,
    • diagnostyka systemów uzbrojenia lotniczego,
    • zarządzanie w eksploatacji uzbrojenia lotniczego,
    • materiały wybuchowe i paliwa rakietowe;
  • na kierunku studiów „Inżynieria Bezpieczeństwa„:
    • podstawy automatyki i automatyzacji,
    • maszynoznawstwo,
    • podstawy inżynierii bezpieczeństwa,
    • przyczyny i mechanizmy powstawania szkód,
    • zarządzanie bezpieczeństwem,
    • fizjologia i ergonomia,
    • środki bezpieczeństwa i ochrony,
    • człowiek a technosfera,
    • technika jądrowa,
    • specialized English terminology for safety engineering,
    • podstawy systemów ratownictwa,
    • inżynieria bezpieczeństwa technicznego,
    • teoria zagrożenia technicznego i bezpieczeństwa technicznego,
    • ekonomika inżynierii bezpieczeństwa technicznego,
    • laboratorium układów bezpieczeństwa,
    • współczesne problemy bezpieczeństwa,
    • modelowanie matematyczne systemów,
    • zarządzanie w sytuacjach kryzysowych,
    • projektowanie budowa i eksploatowanie obiektów technicznych,
    • analizy bezpieczeństwa technicznego,
    • optymalizacja zagrożenia technicznego;

ZAKRES DZIAŁALNOŚCI NAUKOWO-BADAWCZEJ OBEJMUJE:

  • syntezę ogólnie obowiązującej metodologii projektowania układów bezpieczeństwa obiektów technicznych,
  • opracowywanie metodyk (procedur) określania granicznej skuteczności układów bezpieczeństwa i ich optymalizacji na bazie modeli deterministycznych, probabilistycznych i strategicznych,
    • wyprowadzenie analitycznych postaci bezpośrednich związków ilościowych między zagrożeniem technicznym generowanym przez dowolny obiekt techniczny a szeroko rozumianą jego niezawodnością.
    • problematykę efektywnego przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się zagrożeń,
    • konstruowanie modeli matematycznych opisujących mechanizmy powstawania reprezentatywnych szkód.
  • W obszarze lotnictwa i kosmonautyki problematykę efektywności eksploatacji lotniczych systemów technicznych.