PPZR PIORUN

GROM-M/PIORUN – jest modernizacją PPZR GROM, przeprowadzoną w latach 2010÷2015. W ramach przeprowadzonej modernizacji uzyskano poprawę efektywności głowicy samonaprowadzającej poprzez zwiększenie czułości detekcji, co wpłynęło na powiększenie zakresu wykrycia celu, uzyskano wzrost odporności na zakłócenia, zwiększono zasięg rażenia, zastosowano zapalnik zbliżeniowy, układ autoryzacji dostępu i przystosowano zestaw do operowania w warunkach nocnych.
Zestaw PPZR Piorun od swojego poprzednika różni się zmodyfikowanym mechanizmem startowym oraz celownikiem, który zwiększa możliwość wykrycia zbliżającego się celu. W budowie nowej wyrzutni umieszczono szynę, dzięki której możemy zaaplikować przyrządy celownicze umożliwiające operatorowi zwiększenie możliwości wykrycia celu. Ponadto nowością w mechanizmie startowym jest przełącznik pościg/spotkanie, kaseta z bateriami zasilającymi mechanizm startowy oraz system autoryzacji, który zabezpiecza przed wykorzystaniem zestawu przez nieuprawnione osoby. Różnicą pomiędzy naziemnym blokiem zasilania stosowanym w PPZR Piorun względem PPZR Grom jest wykorzystanie argonu, jako czynnika chłodzącego detektor głowicy samonaprowadzającej. W Gromie rolę chłodziwa pełni azot. Pozostałe elementy NBZ nie uległy zmianie. Poprawa skuteczności rażenia celów małogabarytowych, takich jak bezzałogowe statki powietrzne, tak jak zostało to założone w wymaganiach modernizacyjnych, możliwa była przede wszystkim dzięki zastosowaniu zapalnika zbliżeniowego obok uderzeniowego ze zwłoką oraz kierunkowej głowicy bojowej z mieszaniną środka wybuchowego w postaci oktogenu i proszku aluminiowego.
Jednym z założeń modernizacyjnych było uzyskanie większego zasięgu wykrycia. Aby tego dokonać koniecznym było opracowanie praktycznie od nowa głowicy samonaprowadzania stabilizowanej żyroskopem laserowym, uczynienie jej reprogramowalną i zastosowanie w niej nowoczesnych układów detekcyjnych o znacząco większej czułości, optymalizację parametrów przedwzmacniaczy a także opracowanie cyfrowych algorytmów pracy mechanizmu startowego. Modyfikacje głowicy samonaprowadzającej pozwoliły ponadto na uzyskanie wzrostu odporności na zakłócenia. W tym zakresie konieczne było zoptymalizowanie pasm detekcyjnych koordynatora, zwiększenie dynamiki pracy układów obróbki sygnałów oraz wykorzystanie nowych zakresów spektralnych oraz selekcji kinematycznej. Rakieta Piorun, podobnie jak Grom automatycznie naprowadza się na źródło termicznego promieniowania, czyli emitujący ciepło silnik śmigłowca czy samolotu. Dzięki zastosowaniu nowych detektorów, m.in. unikalnej chłodzonej fotodiody o czterokrotnie większej niż dotąd czułości, pocisk wykrywa środki napadu powietrznego ze znacznie większej odległości. Z powszechnie dostępnych informacji wynika, że zwiększenie zasięgu oraz polepszenie manewrowości rakiety uzyskano dzięki zastosowaniu zmodyfikowanego silnika marszowego, którego paliwo jest bardziej energetyczne niż w PPZR Grom, a co za tym idzie – charakteryzuje się większym impulsem całkowitym. Przeprowadzono również modernizację silnika startowego.

W tabeli poniżej przedstawiono podstawowe charakterystyki taktyczno-techniczne zestawu PIORUN.
Parametry taktyczno-techniczne Wartość
Masa zestawu rakietowego [kg] 16,5
Masa pocisku rakietowego [kg] 10,5
Masa głowicy bojowej [kg] 1,82
Masa ładunku kruszącego [kg] 0,612
Długość pocisku rakietowego [m] 1596
Średnica pocisku rakietowego [mm] 72
Prędkość maksymalna pocisku [m/s] 660
Zasięg minimalny/maksymalny rażenia celów [m] 400/6500
Wysokość minimalna/maksymalna rażenia celów [m] 10/4000
Maksymalna prędkość rażonych celów:
– na kursie spotkaniowym [m/s] 400
– na kursie pościgowym [m/s] 320
Układ naprowadzania podczerwień